مردمان اکثر وقت ها آب معدنی را به استدلال فواید احتمالی آن برای سلامتی گزینش می کنند. تمامی موجودات زنده برای زنده ماندن به آب نیاز دارند. آب نه تنها از عملکردهای فیزیکی اضطراری پشتیبانی می کند، بلکه مواد مغذی را هم فراهم می نماید که تن به تنهایی ایجاد نمی کند. در حالی که بخش اعظم مردمان ایالات متحده به آب آشامیدنی تمیز دسترسی دارند، بخش اعظمی از مردمان آب معدنی بطری شده را به استدلال خلوص شعور شده و مزایای بالقوه سالمی آن گزینش می کنند.
آب معدنی به چه صورت با آب معمولی مقایسه می شود؟
بر اساس شواهد موجود، تفاوت ها چندان قابل اعتنا نیست. هر دو نوع حاوی مواد معدنی هستند و تحت نوعی پردازش قرار می گیرند. طبق تعریف، آب معدنی می بایست حاوی میزان معینی مواد معدنی باشد و فرایند بطری سازی در مبداء انجام می شود.
در زیر به تفاوت در بین آب لوله کشی و آب معدنی می پردازیم.
آب لوله کشی
آب شیرهای خانگی از منابع سطحی یا زیرزمینی تامین می شود. در ایالات متحده، آب لوله کشی بایستی مطابق اهمیت استانداردهای ضابطه آب آشامیدنی ایمن باشد که بوسیله ماشین کرایه ای حفاظت از محفظه زیست (EPA) تعیین شده است.
همین مقررات تعداد آلاینده های موجود در آب عرضه شده به منزل ها را محدود می کند. تامین کنندگان آب عمومی، آب را از منبع خود به تصفیه خانه ها منتقل می کنند، جایی که تحت ضدعفونی شیمیایی قرار می گیرد. آب تمیز در غایت از طریق سیستم لوله های زیرزمینی به خانوارها تحویل می شود. آب لوله کشی حاوی مواد معدنی بیشتر شده از جمله کلسیم، منیزیم و پتاسیم است. آب لوله کشی سخت حیاتی مواد معدنی بالاتری می باشد که برخی آن را مفیدتر می دانند. دارای همین حال، مواد معدنی در آب دشوار رسوباتی تشکیل می دهند که می توانند لوله ها را خورده یا این که جریان را محدود کنند. همچنین علیرغم کارایی تامین کنندگان عمومی آب، آلاینده های ناشی از زنگ زدگی یا این که نشت لوله ها می تواند آب آشامیدنی را کثیف کند.
آب معدنی
آب معدنی از مخازن زیرزمینی طبیعی و چشمههای معدنی به دست میآید و محتوای معدنی بیشتری نسبت به آب لولهکشی به آن میدهد. طبق گفته سازمان خوراک و داروی آمریکا (FDA)، آب معدنی می بایست دستکم 250 نصیب در میلیون تمام مواد جامد محلول داشته باشد. FDA همین تولیدکنندگان را از افزودن مواد معدنی به محصولات خود منع می کند. مواد معدنی که اکثر زمان ها در آب معدنی وجود دارا هستند عبارتند از:
کلسیم , منیزیم , پتاسیم, سدیم, بی کربنات, اهن, فلز روی
برخلاف آب لوله کشی، آب معدنی در منبع بطری می شود. برخی از مردم آب معدنی را به استدلال خلوص درک شده و عدم به کار گیری از طرز های ضد عفونی شیمیایی ترجیح می دهند. اهمیت همین حال، آب معدنی ممکن است ذیل بعضا فرآوری قرار گیرد. همین می تواند شامل افزودن یا این که حذف گاز دی اکسید کربن (CO2) یا این که حذف مواد سمی مانند آرسنیک باشد. CO2 از اکسیداسیون دوری می نماید و رویش باکتری ها را در آب معدنی محدود می کند. آب گازدار طبیعی CO2 خویش را از منشاء اخذ می کند. تولیدکنندگان همینطور می توانند پس از استخراج، آب خود را کلیدی CO2 تزریق کنند. بخش های بعدی پنج مزیت بالقوه نوشیدن آب معدنی را آیتم بحث قرار می دهد.